We hadden weer een lange busreis voor de boeg.. Van La Paz naar Cusco, in totaal 11 uur. Gelukkig hadden we een superchille busmaatschappij: Continente. De stoelen konden helemaal horizontaal en waren heel breed, het eten was superlekker en als gelukje zaten we nog als enige beneden in de bus. De hele ruimte voor ons alleen dus! Party Hardy 😛 .

Toen we na de rit op het busstation in Cusco aan kwamen, werden we gelijk belaagd door tientallen taxichauffeurs die wilden dat we bij hun in de taxi zouden stappen. Uiteindelijk zijn we er maar met een mee gelopen die ons naar ons hostel bracht; Hostel Royal Frankenstein. Onderweg kwamen we nog een trein tegen die midden door de stad rijdt. Omdat deze door de stad rijdt, rijdt de trein heel langzaam en toetert deze aan een stuk door om mensen te waarschuwen.

Het hostel waar we vijf nachten geslapen hebben is erg leuk. Het heeft een open haard, staat helemaal vol met planten en heeft boven een mooi uitzicht over heel Cusco. Zoals de naam ook wel doet vermoeden, was het thema in het hostel ‘horror’. Overal kwamen handen en enge wezens uit de muren zetten en wanneer je ‘s avonds door het raampje gluurde, zag je een brandend wit kruis. Gezellig 😉 . We hebben bijna alle kamers gehad, omdat we elke keer moesten verplaatsen. De kamer was namelijk elke keer maar een nachtje vrij. De eigenaar van het hostel – Günther – een Duitser, was superaardig. Hij praatte de oren van je kop af en gaf ons allerlei tips over waar we konden eten.

In Cusco is er een grote overdekte markt; de San Pedro markt. Je kunt hier echt van alles en nog wat kopen; van souvenirs tot verse sapjes tot varkenshoofden en hele maaltijden. Maaike en Wendy hebben hier dus weer geshopt voor het leven. Roger had het er weer moeilijk mee om ervoor te zorgen dat ze niet met 100 spullen thuis kwamen 😛 .

Nadat we geshopt hadden, gingen we op zoek naar een tour operator voor onze reis naar de Machu Picchu. In Cusco zijn er in elk straatje minstens tien tour operators, dus we hadden besloten om er minstens drie te bezoeken, voordat we een keuze zouden maken bij welke tour operator we een trail gingen boeken. We hadden er een aantal gehad en allemaal verschilden ze onwijs in prijs. De goedkoopste van de drie (Peruvion Wonder Tour Operator) is het uiteindelijk geworden. Deze was dus en het goedkoopst, en hij kwam op ons het beste over. De man was erg aardig en gezellig en gaf ons allemaal tips voor tijdens de reis.

Hierna hebben we de Cusco Cathedral (oftewel de Cathedral Basilica of the Assumption of the Virgin) bezocht. Hier kregen we een gratis rondleiding van een aardige jongen. Dit was echt de mooiste en grootste kathedraal waar we ooit geweest zijn. Veel verschillende ruimtes en elke ruimte hing weer vol met de mooiste schilderijen en de mooiste beelden. Er was ook een priester voor de vrijgezelle dames. Het verhaal gaat dat als je een vrijgezelle dame bent en je een briefje achterlaat met bijvoorbeeld je naam en telefoonnummer, deze meneer ervoor zorgt dat je binnen de kortste keren een mooie of rijke man vindt! Klinkt goed, toch? Om de priester heen lagen dan ook tientallen briefjes. Helaas durfde Maaike het toch niet aan om een briefje te schrijven. Jammer.. we waren wel benieuwd of het echt zou werken 😛 . Er mochten binnen helaas geen foto’s gemaakt worden, dus we kunnen jullie niet laten zien hoe mooi de kathedraal is! Dan moet je deze toch maar een keer zelf bezoeken 😉 .

Na deze rondleiding was het tijd om te eten. We hadden al de gehele vakantie trek in sushi, dus hadden we op internet een sushi-restaurant opgezocht die de beste waardering kreeg. Dit was Bambu! We hebben hier echt de lekkerste sushi OOIT op. De eindafrekening na heel veel sushi en biertjes en fooi was 44 euro. Daar kan je nog eens sushi voor eten! 😀

Hierna zijn we naar de hoogst gelegen Ierse pub ter wereld gegaan; Paddy’s. Deze pub ligt op 3400 meter. In deze pub kwamen we er achter dat we oud zijn geworden. Tot laat stappen lukt ons niet meer. Na één biertje waren we helemaal kha-pot en zijn we dus ook weer teruggegaan naar ons hostel om daar lekker te gaan slapen.

Wanneer je trouwens ‘s avonds in Cusco rond loopt als blanke toerist, word je echt belaagd door de proppers en verkopers. Overal worden er flyers in je handen geduwd voor restaurantjes, barretjes en discotheken en overal krijg je “free pisco sour, special for you”. De verkopers blijven gewoon met je mee lopen en sturen zelfs hun kinderen op je af “Pleeeasseee, buy something, it’s for my schoooool”. Erg vervelend en je wilt dan ook snel uit de toeristische gebieden gaan, zodat je wat meer rust hebt.

De volgende ochtend hebben we ontbeten bij een tentje welke Günther ons had aangeraden: Panam. Een westers tentje, waar ze ontzettend lekkere broodjes verkopen. Mocht je ooit in Cusco zijn en een leuk tentje zoeken om te ontbijten/ lunchen.. Ga hierheen! 🙂

Daarna was het tijd voor de free walking tour! We hoorden van mede-reizigers dat deze tours een aanrader zijn, dus maar eens proberen. Helaas was het eerste deel van de tour niet zo interessant. We kwamen op plaatsen waar we al geweest waren en we waren voornamelijk bezig met het wachten op andere groepsleden. Het tweede deel was wel wat leuker. De guide bracht ons naar een mooi uitzichtpunt over Cusco en een man die allerlei Peruaanse muziekinstrumenten maakte. Deze man vertelde ons wat over de verschillende muziekinstrumenten en speelde op elk instrument een gezellig deuntje. Achteraf had je de kans om een instrument aan te schaffen. Aan het einde van de free walking tour kreeg je een gratis shotje Pisco Sour. We zijn alle drie fan van het drankje (t’is echt suuuuperlekker), maar hoe ze het daar hadden klaar gemaakt.. Geen idee, maar het was echt het goorste ooit. Na dit shotje werd je soort van gedwongen om fooi te geven aan de guide voor de free walking tour. Jammer dat het zo ging, want natuurlijk geven we fooi, maar als je zo opdringerig gaat doen, hebben we er eigenlijk al geen zin meer in.

Aan Günther hadden we gevraagd waar we het beste cavia (cuy) konden eten. Hét gerecht van Peru, dus dit moesten we natuurlijk proberen. Hij raadde ons een restaurant aan (KusiKuy) en zei dat je een dag van tevoren moest laten weten dat je cavia kwam eten. Dit restaurant roostert de cavia’s namelijk en aangezien dit proces uren duurt, is het handig om van tevoren te reserveren. Günther had dus voor ons drieën gereserveerd en toen we daar aan kwamen stond de eigenaar ons al buiten op te wachten. Hij stelde zich voor en liep met ons mee naar binnen. Echt super vriendelijk! Dat hebben we nog nooit mee gemaakt, dat we buiten het restaurant al opgewacht worden 🙂 . We kregen eerst de gehele cavia te zien, met een gezellig hoedje op en een peper in z’n mond. De cavia is speciaal versierd voor de foto’s. Nadat je een aantal foto’s hebt gemaakt, wordt de cavia weer mee teruggenomen, wordt de kop er afgehakt en wordt het beestje in stukjes gesneden. Als je ‘m dan terug krijgt, herken je bijna de cavia er niet meer in (behalve dan die enge pootjes die nog wel op je bord liggen). Onze cavia hadden we omgedoopt tot Henk. Maaike en Roger gingen als oermensen tekeer. Wendy vond het maar eng.. Het is toch een lief huisdier wat daar op je bord ligt en die pootjes, brr.. Het smaakje was apart, maar best lekker. Er zit alleen heel weinig vlees aan zo’n beestje, dus het was echt zoeken naar een stukje vlees. Het is een ervaring om het een keer gegeten te hebben, maar voor ons blijft het toch bij eens, maar nooit meer 😉 .

Na het eten wilden we terug naar het hostel, omdat de volgende dag onze trail richting Machu Picchu begon. Toen we op het Plaza De Armas liepen, waren er overal random dansvoorstellingen gaande. Erg gezellig! Wendy werd gevraagd om mee te dansen in de cirkel, dus hup, die cirkel in. Toen we in het hostel aan Günther vroegen wat er aan de hand was, zei hij “This is Cusco, this happens every day and night here without a special reason”. Hmmkee, dat zal dan wel. Erg leuk was het in ieder geval!

De dag nadat we terug waren gekomen van Machu Picchu moesten we naar het politiebureau, omdat de iPod van Wendy gestolen was tijdens de trail. We hadden ons al op het ergste voorbereid; geen Engelssprekende politiemensen, onverschillig, duurt waarschijnlijk uren voordat je weer buiten staat, maar het viel alles mee! De politiemensen daar waren superaardig en behulpzaam. Ze spraken allemaal ook heel goed Engels. Grappig was dat iedereen Facebook open had staan. Ook gewoon open en bloot, dus het zal daar wel geaccepteerd zijn dat de politie tijdens werktijd aan het Facebooken is 😉 . Na een half uurtje stonden we weer buiten, met een kopie van het politierapport.

Op naar Sacsayhuaman (je kunt het ook uitspreken als sexy-woman). Dit is een Inca-bouwwerk ten noorden van Cusco. Bij de entree vroegen ze 20 euro. Blijkbaar kon je alleen combi-tickets kopen voor Sacsayhuaman en nog drie andere archeologische locaties. We hadden maar tijd om één locatie te zien en vonden het dus ook zonde van het geld om hier 20 euro voor neer te leggen, vooral omdat we Machu Picchu al gezien hadden en dat is toch wel het ultieme Inca-bouwwerk. We sloegen deze dus over en zijn toen naar het beeld van Jezus gegaan. Deze staat op een berg en kijkt uit over heel Cusco. Toen we hier even stonden te genieten van het uitzicht, vroeg een jongen of Wendy met hem op de foto wilde (als blanke toerist ben jij vaak de attractie in Peru en Bolivia). Toen ze haar arm om hem heen sloeg voor de foto, begon heel z’n schoolklas te joelen en ‘fietfieuwww’ te roepen. Fijn… 😛

Hierna hadden we afgesproken met de twee Duitse meiden die we ontmoet hadden tijdens de Machu Picchu tour. We gingen weer wat souvenirs shoppen en daarna uit eten bij een loungebar waar zij al meerdere keren gegeten hadden;  Los Perros. We snapten waarom ze daar meerdere keren gegeten hadden, want het was echt SUPERlekker. Roger en Maaike hadden beiden een hamburger; de grootste en lekkerste hamburger OOIT. Of, zoals de Duitse dames ons geleerd hadden: leckaaa schmeckaaa (dit woord is blijkbaar de overtreffende trap van lekker, haha!). Tijdens het eten ontmoetten we een groepje gasten uit Zwiterland, Ierland en Schotland. Met hun hebben we nog de hele avond gepraat, biertjes gedronken en spelletjes gespeeld, zoals Peter and Paul en Juffen. Een gezellig afsluiter van onze tijd in Cusco en van onze vakantie. De dag erna vertrokken we met het vliegtuig naar Lima en de dag daarna was het alweer tijd om naar huis te gaan 🙁 .

Bedankt voor het lezen van onze blog en het plaatsen van leuke reacties! We hopen dat jullie door middel van deze blog ook een beetje mee hebben kunnen genieten van onze reis! Wij hebben het in ieder geval onwijs naar ons zin gehad en ondanks alle enge verhalen over hoe gevaarlijk Peru en Bolivia zijn, hebben we hier (gelukkig) weinig van gemerkt. Iedereen is onwijs aardig en behulpzaam en we kunnen iedereen dan ook aanraden om hierheen te gaan op vakantie!