Via het Lake District gingen we door naar Wales. Wat een ontzettend gave route hadden we, met allemaal kronkelige, smalle weggetjes die af en toe een hellingsgraad hadden van 30%! Alle vier hebben we nog nooit op zo’n steile weg gereden en het was dan ook best spannend. Met ingehouden adem reden we omhoog, maar gelukkig trok de auto het in z’n eerste versnelling redelijk goed. Het Lake District zelf is erg mooi; veel watervallen, vijftig tinten groen en ja hoor.. daar zijn die schapen ook weer.

Het eerste wat opvalt als je in Wales aankomt, is de taal. Ze zijn prima te verstaan, maar het lezen is onmogelijk. Elk woord begint met 2 L-en er komen bijna geen klinkers in voor.

Op ons to do lijstje stond onder andere de hoogste berg in Wales beklimmen; Snowdon. Helaas werkte het weer niet mee, dus verschoven we die activiteit naar de dag erna. In plaats daarvan gingen we naar de plaats die de op twee na langste plaatsnaam ter wereld heeft: Llanfairpwllgwyngyllgogerychwyrndrobwllllantysiliogogogoch. Probeer dat maar eens uit te spreken! De plaatsnaam is Welsh voor: Parochie van de Heilige Maria in het dal van de witte hazelaar bij de snelle maalstroom en de parochie van de Heilige Tysillio bij de rode grot. Aha.. Beter uit te spreken, maar nóg langer.

Het plaatsje was erg toeristisch en bestaat uit niet meer dan een station en een groot warenhuis waar je souvenirs kan kopen. Nadat we wat souvenirs gekocht hadden, een stempel in ons paspoort hadden gezet en Bassie en Adriaan hadden nagespeeld (Frank heeft er twee uur over gedaan om de plaatsnaam uit te kunnen spreken), zijn we doorgereden naar Conwy.

Conwy is een stad, omringt door middeleeuwse stadsmuren die tussen 1283 en 1289 gebouwd zijn. Aan de rand van de stad staat een groot middeleeuws kasteel. Het leuke is dat je op de stadsmuren kunt lopen. De stad zelf is erg gezellig en leuk. Wel weer heel toeristisch, maar dat kwam misschien ook omdat er een Celtic Fare was toen we er waren. Allemaal leuke kraampjes, met daaromheen mensen gekleed in middeleeuwse outfits met echte arenden of uilen op hun arm, ridders die deuren bewaakten en narren die een komedie show opvoeren. Wat een geluk dat dit er precies was toen wij er waren! We hebben er uren rond gewandeld en we zouden er nog wel wat langer kunnen vertoeven, maar dat kon niet want het was tijd voor Bounce Below!

Van een vriendin van ons kregen we de tip om naar Bounce Below te gaan; een 176-jaar oude grot, omgebouwd tot vierlaags trampolinepaleis met hippe LED verlichting. Helaas was er nog maar plek voor drie personen, maar omdat Charlie toch al twijfelde i.v.m. haar recente arm-uit-de-kom-ervaring, had zij zich opgeofferd. Zij ging mee als toeschouwer, Frank, Roger en ik gingen de trampolines op!
Het geheel bestaat uit verschillende netten die d.m.v. touwen aan elkaar hangen, de hoogste op 55 meter vanaf de bodem van de grot. Deze trampolinenetten zijn dan weer met elkaar verbonden door middel van touwladders, tunnels en een soort glijbanen.
Wauwwwwww, wat was dat gaaf zeg! Ontzettend vermoeiend (je doet het een uur en je bent echt helemaal bekaf op het einde), maar zo tof. Zo bizar dat je daar staat te springen en als je om je heen kijkt, je de grot ziet. Af en toe wel eng, vooral als je hoogtevrees hebt, omdat je toch een gapend gat onder je ziet door de netten heen. Aan het einde zaten we alle drie onder de schaafwonden en blauwe plekken, maar we hadden een big smile op ons gezicht. Thanks voor de tip Maaike! 😀

Rond een uurtje of tien ‘s avonds kwamen we weer aan op de camping en het was zowaar 21 graden en geen wind! Zal het dan toch eindelijk een keer een warme, droge nacht worden? We zijn voor de zekerheid toch maar in de tent spelletjes gaan spelen en wat gaan drinken en toen gebeurde het.. een dikke, dikke storm! De enige reden dat de tent niet de lucht in vloog, was omdat wij er in zaten. Niemand had een oog dicht gedaan de volgende ochtend vanwege de herrie. Frank en Charlie kregen zelfs hun eigen tent tegen hun hoofd aan, omdat de tent zo erg heen en weer ging! Heel bizar, wel weer geinig om een keer meegemaakt te hebben 😛 .

Na het ontbijt wilden we weer Snowdon beklimmen, maar ook vandaag was het rotweer; koud en regen. Daarom hadden we besloten om door te rijden naar een boerencamping in Radnage. Bij aankomst was de receptie nog dicht, dus daarom zijn we maar de naastgelegen pub in gedoken, waar we tot een uur of elf ‘s avonds hebben gezeten. Het eten was heeeerlijk en we hebben allerlei verschillende ales en lagers uitgeprobeerd. Aan dat pub-leven kunnen we wel wennen; super gezellige kroegjes, goedkoop (stuk goedkoper dan restaurants) eten en het eten is overal erg lekker.

Daarna doken we ons bed in (voor het eerst in een week (?) een droge nacht gehad, jeej) en de volgende ochtend op naar Seven Sisters Country Park! De Seven Sisters is een klif van zeven witte krijtrotsen op de kustlijn van Engeland. We hadden geluk, want het weer was prachtig; zonnig en warm. We hebben een tijdje genoten van de zee, het heerlijke weer, de mooie kliffen en de vuurtoren op de achtergrond om daarna weer door te rijden.

Omdat de dag erna onze trein vertrok vanuit Folkestone, besloten we om langs de kust richting Folkestone te gaan rijden. We zijn door erg leuke kustplaatsen gereden en besloten in het plaatsje Bexhill on Sea een camping te pakken. Het was de hele dag al prachtig mooi weer! Nadat we een camping gevonden hadden liet Roger weer een aantal jongleertrucs zien, waarna binnen vijf seconden de twee kinderen van het Duitse gezin naast ons om hem heen stonden. We raakten met de ouders aan de praat en die zeiden dat het het beste weer was wat ze in tweeënhalve week hadden gehad in Engeland! Daar hadden we dan toch best geluk mee 😀 . De laatste avond van de vakantie hebben we afgesloten met een heerlijke BBQ, klein beetje ( 😉 ) drank, spelletjes en veel gezelligheid!

De volgende dag werden we wakker met 23 graden! Heerlijk ontbeten in het zonnetje en rustig alle spullen ingepakt. De tent van Roger en Wendy is ritueel gesloopt en in de vuilnisbak gegooid en daarna was het tijd om (EINDELIJK in onze korte broekjes) naar Folkestone te rijden!

Zul je altijd zien.. Hele vakantie nog geen file gehad en wanneer je ergens stipt op tijd moet zijn; ja hoorrr, file! Nu dus ook. Waarschijnlijk wilde heel Engeland naar het strand, omdat het eindelijk zulk mooi weer was, dus ooooveral druk en files. We zaten aardig te stressen in die auto en uiteindelijk hebben we besloten om een omweg te nemen. We kwamen gelukkig nét op tijd aan in Folkestone.. om daar de mededeling te krijgen dat de trein twee uur vertraging heeft. Zuuuuucht. Voor niets zo gehaast en gestresst. Maar ja, niets aan te doen.

Nadat we ons wat vermaakt hadden in de winkels, kregen we de melding dat we mochten gaan boarden. Wat een rare ervaring die Eurotunnel. Je staat in een lange rij auto’s, die allemaal een voor een de trein in rijden. Het past allemaal maar nét en in die trein kan je verder niets doen. Er is een toilet, verder niets. Na 35 minuten rij je dan naar buiten en sta je ineens in Calais, Frankrijk!

We waren al benieuwd of we wat van de ‘warzone’ in Calais zouden zien; Somaliërs die proberen de kanaaltunnel binnen te dringen om in Engeland te komen. Bij aankomst zagen we niets en ineens, toen we de snelweg op reden, renden er een heel aantal over de snelweg. Heel vreemd hoor! Gelukkig verder niets van mee gemaakt en na een aantal uur rijden kwamen we dan aan in Nederland! En wat zien we.. om negen uur ‘s avonds nog steeds 27 graden! Heerlijk hoor. Kunnen we tenminste een beetje bijkleuren, want we zijn alleen maar bleker geworden deze vakantie 😉 .

De vakantie afgesloten met kapsalon (heeeeeeerlijk, al de hele vakantie op verheugd) en de film Frozen (Charlie en ik hebben de mannen gek gemaakt deze vakantie door constant de liedjes te zingen 😀 ).

Het was superrr awesome, Schotland is prachtig, Engeland gezellig en we hebben uiteindelijk nog best geluk gehad met het weer; elke keer in de auto regen, maar zodra we uitstapten werd het droog. ‘s Avonds helaas te koud om buiten te zitten, maar gezellig met z’n vieren in de tent spelletjes spelen heeft ook zo z’n charme 😛 .

Frank en Charlie: Bedankt voor een hele toffe, gezellige vakantie!! Snel die reünie doen met tenten in woonkamer, het bekijken van al het ruwe videomateriaal, kapsalon en shotjes Sambuca! 😉

[Best_Wordpress_Gallery id=”4″ gal_title=”Engeland & Wales: Nid ydym yn mynd adref eto! O ie ei fod yn!”]