In 2009 hebben Roger en ik, samen met vier vrienden, een Oostbloktour gedaan. We zijn onder andere naar Servië geweest. Van tevoren hadden we opgezocht wat er voor bezienswaardigheden in Servië zijn. We zagen dat er een trompetfestival is, precies als wij er zijn: Guča! Daar moesten we natuurlijk heen.

Guča is een vijf-daags trompetfestival dat ieder jaar in Augustus wordt gehouden in de plaats.. juist, Guča. Het is een crime om er te komen! Ondanks de navigatie, moesten we onderweg toch ook een aantal keer de weg vragen. Uiteindelijk, na veel zoeken en rondvragen, hadden we het dan eindelijk gevonden. Achteraf hoorden we van een Tsjechische collega van Roger dat zelfs de locals problemen hebben om het festival te vinden. Ze was erg verbaasd dat wij het wel hebben kunnen vinden. Props voor ons 😉 .

Guča zelf is een klein plaatsje in Servië, met een inwonertal van 2.000. Wanneer het trompetfestival er is, reizen er rond de 600.000(!) mensen naar dit plekje; voornamelijk mensen uit het Oostblok. Heel af en toe vind je er verdwaalde Europeanen (zoals wij 😛 ). Toen we in het plekje Guča aan kwamen, gingen we op zoek naar een slaapplaats. Het eerste bordje met ‘camping’ hebben we gevolgd, om uiteindelijk bij een soort school aan te komen. Er kwam een man naar ons toe die de toezichthouder van de ‘camping’ bleek te zijn. We vroegen hoeveel het kostte om daar te overnachten, waarna hij zei: “Hmm.. let me think”. Het leek er dus op dat hij ter plekke een prijs aan het verzinnen was. Toen hij 15 euro zei, ongeacht of we één of vijf nachten bleven, gingen we hiermee akkoord. Na een beetje rondvragen bij andere kampeerders, bleek dit bedrag het gemiddelde te zijn van wat iedereen betaald had. Let er dus wel op dat je niet bedonderd wordt. Waarschijnlijk hadden we nog makkelijk kunnen afdingen, maar 15 euro voor vijf dagen is natuurlijk geen geld.

De camping was gewoon het grasveldje van een middelbare school. In de school verbleven alle muzikanten. Af en toe kwam er een band naar buiten om te oefenen, wat erg gezellig was. Als er geen band stond te spelen, waren er wel andere kampeerders die muziekinstrumenten bij zich hadden en aan het spelen waren. De sfeer was gezellig en iedereen was erg vriendelijk. Er was een overdekt huisje met een vierkante tafel, waaronder altijd wat kampeerders zaten te chillen.

De eerste avond (donderdag) gingen we rond 22:00 naar het dorp, waar het festival gehouden werd. Op elke vierkante meter stond een bandje met blaasinstrumenten muziek te maken. Mensen dansten op straat en overal langs de weg stonden kraampjes. De sfeer was echt top! Er was ook een kleine kermis, met o.a. botsauto’s en een draaimolen. Op de kermis zelf stonden ook veel kraampjes. Er werden zelfs levende dieren verkocht: kittens, muizen, hamsters, konijnen, parkieten. Erg zielig, want de beestjes zaten met z’n allen opgepropt in een mini-kooitje. Een vriend van ons was nog in discussie gegaan met de verkoper, maar de mensen daar vinden dit blijkbaar normaal en hebben verder geen medelijden met de diertjes :'( .

Waar we net meldden dat de sfeer in het dorp erg gezellig was, was die een stukje buiten het dorp minder. Bij het teruglopen naar de camping liepen we langs een vechtpartij die er niet zachtaardig aan toe ging. De twee mannen mepten keihard op elkaar in, een ander werd door een ijzeren hek gegooid en weer een ander kwam met een steen in z’n hand op iemand aflopen om hem daarmee te meppen. We hebben ons er maar niet mee bemoeid en liepen door. Het heeft geen zin om ertussen te springen, want je weet nooit hoe ze daarop reageren. De gezellige sfeer uit het dorp werd meteen wat grimmiger. Jammer dat we dat gevecht hadden gezien, want verder was het feest echt heel gezellig!

Eenmaal terug op de camping hebben we nog even in het overdekte huisje gezeten en een beetje nagebabbeld. Langzamerhand kwamen er steeds meer mensen terug en zaten we daar al snel met een stuk of 14 man. Uiteindelijk hebben we nog tot een uur of drie ‘s nachts gezellig met de mensen zitten praten.

De volgende ochtend hebben we ontbeten met reusachtige croissants (35 cent per stuk) en hebben we wat gerelaxt op de camping. De prijzen in Servië zijn ontzettend laag, zo kostte een halve liter bier – Jelen Pivo – op het festival 60 cent. Daar kan je nog eens een avondje van gaan zuipen 😉 .

Rond 21.00 gingen we weer naar het festival. Het was vrijdag (weekend), dus dat betekende meer mensen dan de avond ervoor. Dat merkte je inderdaad meteen. Je kan het vergelijken met Koninginnedag in Amsterdam. Sneller dan stapvoets kon je niet lopen, omdat er duizenden mensen voor je liepen. We hadden gehoord dat er op de vrijdagavond allerlei blaasmuzikanten gingen optreden in het stadion van Guča, dus daar wilden we gaan kijken. Toen we in het stadion waren, stonden er al veel blaasmuzikanten op een groot podium op te treden. Je merkte meteen dat deze bands een stuk professioneler waren dan de bandjes die op straat muziek maakten. Het veld stond bijna helemaal vol en iedereen ging uit z’n dak op de klanken van de trompetten, tuba’s en trommels. Wat is blaasmuziek toch ontzettend vrolijke muziek! Daar kan je gewoon niet stil op blijven staan.

Op het veld bij het stadion kwamen we een stel Oostenrijkers tegen, waarmee we zo’n beetje de hele avond hebben staan dansen en praten. Op een gegeven moment hadden twee jongens een vlag opgerold die als limbopaal moest dienen. Roger moest natuurlijk even mijn limbo skills laten zien, dus hij is ook onder die paal door gegaan 😛 . Tegen twaalven was het feest in het stadion afgelopen (na een mooie vuurwerkshow), maar op de straten ging het feest natuurlijk door tot in de vroege morgen. Helaas waren wij helemaal kapot (en wellicht ietwat dronken..) van het uit ons dak gaan in het stadion, dus gingen we weer terug naar de camping lopen. Onderweg nog even gestopt bij een aantal bandjes, een BVO’tje gehaald (Biertje Voor Onderweg) en langzamerhand kwamen we dichterbij onze tenten. Daar nog even met wat andere mensen gepraat die ook net terugkwamen van Guča. Iedereen ging slapen om de volgende dag te vertrekken naar Belgrado.

Toen we wakker werden viel het op dat de tent van iedereen open stond. Ik had al gemerkt dat er iemand midden in de nacht de tent in was gekomen en was gelijk gaan schreeuwen. Diegene is toen de tent uit gevlucht. Uit de tent van een vriendin van ons is een Guča cowboy hoed gestolen. Gelukkig is er verder niets gestolen! Iedereen had z’n paspoort en geld nog, gelukkig. We hoorden namelijk van andere kampeerders dat hun paspoort wel gestolen was. Let dus goed op je spullen en leg, ook als je in je tent ligt, altijd je paspoort en geld onder een kussen (of neem deze mee, nog veiliger).

Guča is een ontzettend leuk, vrolijk en gezellig festival. Blaasmuziek is erg dansbare muziek, dus overal zie je mensen dansen. Het bier vloeit rijkelijk en er is veel te beleven en te zien. Het is ook erg leuk dat er weinig tot geen Nederlanders zijn. Wanneer je gaat kamperen, neem dan altijd de belangrijke spullen mee, aangezien er dus veel gestolen wordt. Je kunt in plaats van op een ‘camping’ staan ook een kamer huren. Veel locals verhuren een kamer, wat natuurlijk een stuk veiliger is. We hebben ons allemaal voorgenomen om hier zeker nog een keer heen te gaan!