‘s Ochtends om tien uur hadden we een vlucht van Siem Reap naar Sihanoukville. Wat een avontuur was dat.. Het vluchtnummer klopte niet, de vertrektijd klopte niet, het gate nummer klopte niet, zelfs de vliegtuigmaatschappij was anders! We dachten eigenlijk dat we opgelicht waren, maar gelukkig zaten we uiteindelijk toch in het juiste vliegtuig.

Toen we in Sihanoukville waren geland, gingen we met onze privé boot (normaal zit daar iedereen op die naar het resort gaat, maar wij waren de enige die die dag aan kwamen) naar het resort: Palm Beach Bungalow Resort. We hadden voor dit resort gekozen, omdat deze aan de noordoostkant van het eiland zit en het aan die kant een stuk rustiger is dan in het zuiden. Het zuiden van het eiland is een soort backpackers-zuipfestijn, waar we niet echt zin in hadden.

Eenmaal op het eiland bleek dat deze een stuk groter was dan wij in eerste instantie dachten; 74 km2, even groot als Hong Kong! Het verschil is dat dit eiland 1000 inwoners heeft en Hong Kong 1.7 miljoen 😉 .

Toevallig zijn de eigenaren van het resort Nederlands en een aantal werknemers ook! Toevallig en stiekem ook wel lekker makkelijk 😛 . Bij aankomst kregen we meteen een welkomstdrankje aan de bar. Daar zijn we eigenlijk de hele avond blijven zitten, haha. We hebben nog wel een rondleiding gehad over het resort en wauw wauw, wat is het prachtig daar! Geen internet, geen wifi, beperkt stroom. We love it! We hoorden van de eigenaar dat Expeditie Robinson Amerika en Zweden hier zijn gehouden en we snappen ook meteen waarom; witte stranden, palmbomen, prachtig mooi weer. Geweldig <3.

We hadden ook weer geluk, want het resort was geheel leeg op ons twee na! We hadden dus het hele resort voor onszelf, zo luxe!

Er zit een resort tegenover Palm Beach; Song Saa resort. Dit resort zit op een privé eiland, waar je gemiddeld 2000 dollar per nacht voor betaald. Absurd! ‘s Avonds kwamen een aantal medewerkers van Song Saa eten en chillen bij Palm Beach. Roger heeft nog mee gedaan met een dart wedstrijd (en natuuurlijk gewonnen 😉 ), Wendy heeft gezellig aan de bar gekletst. De nodige Baileys, Jackie D cola’s en biertjes later was het tijd om naar bed te gaan.

We waren al gewaarschuwd dat er een grote gekko in ons hutje leefde, die een aardig kabaal kon maken en ja hoor.. Toen we in bed lagen begon dat beest toch een partij te blèren. GEK-KHO, GEK-KHO. Geweldig, haha. Roger werd ‘s nachts nog wakker en heeft wat mooie foto’s van de zonsopgang gemaakt.

De dag erna hebben we lekker gechilld in de hangmatten, gesnorkeld (supermooi daar, je ziet van alles; vissen, heremietkreeften, mega grote krabben, garnalen). Dit is het leven!

‘s Avonds hebben we weer aan de bar gehangen, spelletjes gedaan, shotjes gedronken en gechilld bij het huge ass kampvuur! Zelfs dat is er! Kunnen we het volgende ouderwets weekendje weg of Haag Oud niet hier houden? 😉

Daarna was het tijd voor het lichtgevende plankton. Om het lichtgevende plankton te zien, moet je naar een stuk toe waar geen licht schijnt. Het moet pikkedonker zijn, ook met maanlicht is het lastig te zien. Bij ons was er gelukkig geen maanlicht, dus toen we het water in liepen zagen we al meteen wat kleine blauwe vonkjes verschijnen. Het plankton gaat licht geven bij beweging. Hoe dieper je gaat, hoe meer licht het plankton geeft. Wat een onbeschrijflijke ervaring. Als een kind zo gelukkig spartelden we door het water. We hebben ons best gedaan om het te filmen en foto’s te maken, maar zelfs National Geographic is het niet gelukt om het goed op de film te krijgen. Bij ons is het dus helaas ook niet gelukt 😉 . Dan maar zelf hierheen komen om het mee te maken!

De dag erna weer lekker snorkelen en chillen. Toen Wendy in de hangmat lag, hoorde ze ineens het nummer van Beyoncé: “If you like it, then you should put a ring on it!” En daar kwam Roger naar buiten.. met een mooie ring in z’n hand, tranen in z’n ogen en daar ging die op één knie. Het antwoord van Wendy was natuurlijk ja! Ze zat er tenslotte al drie jaar om te zeuren, haha. Alles was perfect en klopte.. de locatie was perfect, het weer zat mee en de mensen van het resort waren suuuperlief. Zij kwamen dan ook meteen aan met cocktails. ‘s Avonds hebben ze een fles champagne open getrokken en toen kwam er nóg een verrassing… Ze hadden een taart over laten komen vanaf het vasteland! Een onwijs mooie taart waarop de datum stond, met de tekst: Wendy, will you marry me? Wauw, weer tranen in ogen.

Er waren die avond nog twee andere gasten aan gekomen, dus die vielen gelijk met hun neus in de boter (taart). De rest van de avond hebben we gezellig gedart, gedronken en het onwijs gezellig gehad. Als klapper op de vuurpijl hebben we nog een (gratis!<3!) upgrade gekregen naar de bruidssuite. Een superdeluxe boomhut, die de dag ervoor net af was gemaakt. Dat uitzicht, wauwwwww. Toen we in bed lagen begon het te donderen en bliksemen, wow. Kan deze dag nog beter? 😀 We hebben hier dus nog een tijd van genoten en zijn daarna als een blok in slaap gevallen. Wat een super super SUPER afsluiting van een geweldige vakantie in Cambodja! We komen morgen dus terug in Nederland als verloofden, aaaah 😀 😀 .

Bedankt iedereen van Palm Beach Bungalow Resort (en vooral Rick, An Hy en Mireille!) voor het nóg mooier maken van deze gebeurtenis, voor de super gezellige dagen, de taart, champagne, bruidssuite etc. etc. etc. Can’t thank you enough! 😀

Ben je oooit van plan om naar Cambodja te gaan, ga dan hierheen! Wij gaan zeker nog een keer terugkomen (huwelijksreis? 😉 ).