Na de zoutmijn reden we snel naar ons hostel om onze spullen te dumpen en Krakau te gaan verkennen. We liepen langs de “Bierhalle” waar ze adverteerden met grote Oktoberfest-reclameborden. Op het terras zagen we een groep mannen die dronken uit een keg met vijf liter bier die midden op tafel stond. Toen we dat zagen móesten we natuurlijk naar binnen 😛 . Terwijl de Duitse schlagers uit de luidsprekers schalden aten we heerlijk Pools eten en dronken we superlekkere speciale Oktoberfest-biertjes die ze zelf gebrouwen hadden. De serveersters liepen in dirndles, de heren in lederhosen. Het is midden in het centrum van Krakau en we betaalden voor een drie gangen menu en een aantal halve liters bier 15 euro per persoon! We loooove Polen <3.

Na het eten was het tijd om aan te haken bij de pub crawl. Erg fout, maar wel een leuke manier om de kroegjes/ discotheken in een stad te leren kennen en natuurlijk wat mensen te ontmoeten. Zo ontmoetten we een dude uit Amerika die dacht dat Holland, Nederland en Amsterdam drie verschillende landen waren. Say whuuuut. Die hebben we maar even uitgelegd dat dat niet het geval is..

De pubcrawl zelf was erg gezellig. In de eerste kroeg kregen we het eerste uur gratis drank, dus samen met wat dronken Engelse dames hebben we wat drankjes weggetikt. Daarna kregen we in elke kroeg een gratis welkomstshotje. Alle kroegen en discotheken in Krakau zijn ondergronds en meeeeegagroot. Elke kroeg heeft ook 100 verschillende kamers, achteraf hoekjes, gangetjes, etc. De wc vinden was dan ook elke keer weer een opgave. We hebben deze avond heel wat nieuwe “vrienden” ontmoet. De volgende ochtend vonden we visitekaartjes in onze portemonnees en telefoonnummers in onze telefoon. Dat betekent dat het erg gezellig was, hahah 😀 .

Na een zeer korte nacht in ons hostel (waar we vijf euro per persoon per nacht voor betaalden, inclusief ontbijt, maar van dat ontbijt wisten we nog niet) gingen we op zoek naar een goed katerontbijt. Toen we richting het centrum liepen kwamen we langs een lokaal marktje dat allemaal lokale spullen en etenswaren verkocht. Er was ook een seniorenkoor in traditionele kledij Poolse liederen aan het zingen. Het was onwijs gezellig! We hebben hier dan ook even rondgelopen voordat we weer verder liepen naar het centrale plein van Krakau: de Grote Markt (heyyy, that sounds familiar 😛 ). Op dit plein is ontzettend veel te beleven. Er was een markt, dansgroepen waren hun kunstjes aan het vertonen, er was iemand ballondieren aan het vouwen, er stonden overal paard en wagens klaar om toeristen te vervoeren voor te veel geld, er was een meneer mega-bubbels aan het maken en ga zo maar door. SUPERLEUK! Een plein waar je wel uren kunt vertoeven dus.

Het was al een paar dagen aan het regenen en de temperatuur was niet erg aangenaam (rond de 14 graden). We hadden van tevoren op de weersites gekeken en die zeiden dat het in Polen rond de 20 graden zou zijn de gehele week, dus we hebben een hele lading korte broeken mee genomen, zonnebrand, een dun jasje en maar één trui… Dus… dat werd even wat warme kleding shoppen. Terwijl we in de winkelstraat liepen kwam er een spiegelman naar ons toe die ons een flyer gaf van een Mirror Labyrinth. Het klonk erg leuk, dus wij naar binnen. Nou.. mocht je OOIT in Krakau zijn, dan móet je daar even heen. We hebben er 20 minuten over gedaan om de uitgang te vinden en de tranen liepen over onze wangen van het lachen. Het is zó raar dat je denkt dat je naar elkaar toe loopt en elkaar aanraakt, maar dan ineens met je snufferd tegen een spiegel op knalt. Je hele oriëntatievermogen is weg. Zo dachten Roger en Wendy dat ze elkaar vingers aanraakten, maar het bleek dat ze de spiegel aanraakten. Erg grappig!

Hierna was het tijd om naar het Wawel Royal Castle te gaan. Om hier te komen moet je de Wawel-heuvel op. Vanaf die heuvel had je een erg mooi uitzicht op Krakau. Het was wel k-k-k-k-koudddd. Nadat we hier even hadden rondgelopen, was het tijd om te dineren.

Dat dineren deden we bij de pianobar. Blijkbaar is het de winnaar van de ‘best magical place award’ in Krakau. Het restaurant zag er heel grappig uit. Ook dit was weer ondergronds en had verschillende kamers en de stijl was een soort 1001 nacht meets het bordeel, meets de zeemeermin met héél véél glitters. Erg leuk! Er was ook nog live muziek. We hebben nog nooit iemand gezien die zóveel lol beleefde in het zingen. We zijn allemaal een beetje verliefd op de zangeres geworden.

Tijdens het eten hadden we het er over dat we wel zin hadden om karaoke te gaan zingen. Via de WiFi in de pianobar hadden we een karaoke bar gevonden in Krakau, dus na het eten liepen we daar naartoe. Terwijl we er heen liepen sprak een propper ons aan en vroeg “Do you like karaoke?!”. Wij natuurlijk gelijk: “Yesssssss!! Where, where?” Dus zij bracht ons naar een karaoke bar, ergens in de meest afgelegen straat van Krakau, weer 100 trappen naar beneden en tadaaa… daar waren we dan! Het stond vol met dronken Poolse jongeren die probeerden mee te zingen met Poolse nummers. Terwijl we aan het ‘genieten’ waren van al dat gezang was het 00:00.. en dat betekende: Wendy’s verjaardag!! 29 jaar alweer, pfoeeee. Om het te vieren haalden we een meter aan regenboogshotjes. In totaal 20 shotjess voor 12 euro. 12 euro, je leest het goed!! Nadat we de meter aan shotjes hadden opgedronken, hadden we onszelf genoeg moed ingedronken om ook de microfoon te pakken en te gaan zingen. Oasis – Wonderwall was de eerste, daarna Red Hot Chili Peppers – Californication. Het werd goed ontvangen door de Polen die met hun gebrekkige Engels de nummers probeerden mee te blèren. Aan het eind van de avond hadden we 36 euro aan shotjes uitgegeven (juist, dat zijn dus 60 shotjes in totaal, woepsie.. ach ja, je wordt maar één keer 29..) en zongen we uitgebreid mee met alle Poolse nummers die voorbij kwamen.

Na weer een dolle nacht werd Wendy de volgende ochtend gewekt door toeters en bellen. Toen ze haar ogen open deed zag ze dat de hele hostelkamer versierd was met slingers en ballonnen. Haar Spaanse kamergenoten feliciteerden haar ook en daarna was het tijd voor cadeaus! Echt een superleuke verrassing. Het grappige was ook dat ze niets door had terwijl Danny en Anja alle ballonnen aan het opblazen en de slingers aan het ophangen waren en Roger haar aan het afleiden was in bed *winkwink*.

We kwamen er deze ochtend ook achter dat de overnachting inclusief ontbijt was, dus we zijn aan de ontbijttafel gaan zitten en hebben ontbeten. We hadden het over de standaard onderwerpen aan de ontbijttafel: poepen, de chagrijnige mensen in het hostel, etc. Er zat nog een andere jongen aan onze tafel die Anja erg boos aankeek na die chagrijnige mensen-opmerking, met een mes in zijn handen.. Waarop Anja zegt “Zo, die jongen kijkt echt heel boos” en Roger weer “Pas op! Straks is het een Nederlander”, waarop die jongens dus ineens zegt “Ik ben niet boos hoor”. Whuuut, bleek hij gewoon Nederlands te kunnen! Hahaha oeps! Leuke vent: hij is Pools, maar zijn ouders spreken al sinds hij klein is ook Nederlands. Verder kan hij Duits, Engels en Russisch: beetje een talenknobbel, heel knap. Maar bewijst maar weer dat je in het buitenland toch moet oppassen wat je zegt 😛 .

Omdat het weer zo tegen zat en we die avond naar Zakopane gingen, een stad in de bergen, hebben we geshopt voor warmere kleding. Roger, Danny en Anja hebben alle drie een softshell jas gekocht. Wel allemaal in een andere kleur natuurlijk. Omdat het Wendy haar verjaardag was, gingen we voor deze éne keer lunchen bij de McDonalds. Ice tea zonder prik, ketchup als saus bij je patat en heel goedkoop, maar verder hetzelfde als in NL.

Toen we verder liepen in de winkelstraat, stond er een man met een eng masker flyers uit te delen. Er bleek een haunted house te zijn waar je heen kon. Wij dachten: joh, waarom niet? Dus wij naar boven ergens in zo’n heel oud pand. Bij de receptie van het haunted house aangekomen moesten we nog een kwartier wachten op de andere groep die nog bezig was. Oh mijn god.. we hoorden die vrouw echt alleen maar gillen! Ze kwamen naar buiten en zij was echt helemaal in paniek en de man helemaal bezweet! Dus Anja en Wendy werden alleen maar zenuwachtiger natuurlijk. Uiteindelijk kregen we 1(!) met roze verf afgeplakt zaklampje, werd er even gezegd elkaar en de acteurs heel te houden en mochten we naar binnen. Het was echt heel gaaf gedaan! En daardoor ook echt doodeng! Allemaal pikdonkere kamers waar je telkens een code of sleutel moest zoeken om naar de volgende kamer te kunnen. Ondertussen gebeurden er allemaal dingen om je heen: enge acteurs met kettingzagen, acteurs in rolstoelen die ineens bewogen en op je af kwamen, alleen maar donker om je heen, poppen, rammelende deuren, reutelende kelen, gerochel, martelwerktuigen en heel veel bloed.. OMG zo eng!!! ECHT een aanrader! Oja: Wendy vond het zo eng dat ze telkens in Danny’s arm kneep, of aan Anja’s kleding trok, of op Roger zijn teen ging staan haha. Vol paniek dat kind. De laatste kamer kwam er dus een gast met een kettingzaag achter ons aan waardoor de vrouwen volledig in gilstand gingen. Danny stond bij de deur en keek alleen maar lachend achterom! En wij maar gillen en duwen dat hij door de deur moest hahaha. Zo zie je maar weer: paniek is nergens goed voor haha! Anja haar kleding is nog heel, maar Danny zijn arm is dik en heeft wat krabwonden, oei!

We waren daarna best aangedaan en hadden echt bier nodig, dus we gingen weer naar de Bierhalle: onze favoriet. We hadden natuurlijk allemaal onze feestmutsen nog op en een van de dames van de Bierhalle vroeg aan Anja wat de gelegenheid was. Dus zij uitleggen dat Wendy jarig is: kwamen ze opeens met zijn allen een cheesecake met een kaarsje er op brengen! Superleuk! Damn you lactose intolerance!

Danny en Roger moesten vrij snel al richting de Segway tour die ze hadden geboekt. Anja wilde eigenlijk gaan paalfitnessen in een studio in Krakau, maar ze was nog zo van haar apropos van het Haunted House (en had al een biertje op) dat Wendy en Anja besloten in de Bierhalle te blijven en Fuck the Dealer te spelen. Er kwamen twee mannen de Bierhalle binnen en wilden aan een tafel naast ons gaan zitten. Ineens zegt een van de mannen: “Zo, wie is er jarig?” Zo raakten we in gesprek. Eén van hen was een Nederlander, de ander een Italiaan. Beiden werkten ze voor Electronic Arts (je weet wel.. die van de supertoffe games Fifa, Need For Speed, Fable, etc). Echt heel tof. We hebben ze uitgenodigd om bij ons aan de tafel te komen zitten en mee te doen met Fuck de dealer. Was erg gezellig! Zij waren naar Zakopane geweest en zeiden dat t supermooi was. Ze vlogen die avond weer terug naar huis en hebben ons wat tips gegeven van waar we heen konden gaan in Zakopane.

Later kwamen Danny en Roger terug van hun Segway tour en ze waren er erg enthousiast over. Het was verbazingwekkend hoe snel ze goed op zo’n ding konden rijden. De gids heeft heel veel dingen verteld over de stad terwijl ze er doorheen segwayde. Je hebt veel bekijks: iedereen kijkt naar je als je langskomt. Weetjes van de gids:

• Krakau bestond in het jaar 1000 alleen uit het marktplein en wat huizen er omheen. Heel klein dus.
• Rond 1200 hebben ze uitgebouwd en een stadsmuur met gracht en een poort om de stad gebouwd. Veel later is er weer buiten de stadsmuren uitgebouwd, omdat het niet meer pastte.
• De legende van de draak: er leefde een draak in een grot onder het Wawel kasteel. Deze draak hield van jonge, maagdelijke vrouwen. De draak at deze vrouwen op en dat was problematisch.. als het zo door ging, zouden er alleen nog maar mannen zijn. En dat willen we natuurlijk niet hebben! Dus: de draak moest dood. Maar hoe? Vele mannen uit stad en land hebben een poging gedaan, maar kwamen niet meer terug. En de draak was nog steeds niet dood. Maar toen kwam er een klerenmaker die zei dat hij de draak ging verslaan. Iedereen lachtte hem uit, want tja, het was tot nu toe nog niemand gelukt. Zélfs de ridders niet! Waarom een klerenmaker dan wel? De klerenmaker ging op pad: hij had een geit gevuld met zwavel en plaatste deze voor de ingang van de grot van de draak. De draak dacht: Hey, dat is lekker.. kebab! Daar heb ik wel zin in! Vanwege het zwavel kreeg hij heel erg dorst en ging hij heel veel water drinken, maar zwavel en water veroorzaken een explosie. Dus toen was de draak dood. Joepie! Dat is misschien ook de reden dat er zoveel kebab zaken in Krakau zijn, haha.

We vertrokken na de biertjes in de Bierhalle en de segway tour richting Zakopane. Vanwege het bier dat we hadden gedronken en we vergeten waren om nog even naar de wc te gaan, stopten we ergens bij een random wegrestaurant. Dit bleek een restaurant te zijn met superlekker eten! Bij de spareribs viel het vlees er al vanaf als je ernaar keek, echt top! Tot nu toe is het eten in Polen sowieso overal top! Zelfs de crappy-uiziende wegrestaurants serveren veel beter eten dan we ooit in Nederland hebben gehad. En dat voor weinig geld!

Onderweg zagen we ook random zebrapaden op de snelweg! Huh? Op wegen waar je 120 km/u mag zebrapaden aanlegggen.. Right, dat kan alleen in Polen.

Krakau is een hele compacte stad met veel historische en oude gebouwen. Omdat het zo compact is kan je alles gemakkelijk met de benenwagen bereiken. Veel dingen ondergronds en hebben binnenplaatsjes in het centrum. Er is ook heel veel groen! Zoals Anja de hele tijd zei: “Er zijn zoveel bomen!”, “Jeetje, al die bomen!” en “Kijk, nog meer bomen!” (dat kind is snel tevreden.. heeft nog niet zoveel van de wereld gezien 😉 ). Je kunt aan de meeeeegalange blog wel zien dat we Krakau super vonden! Jammer van het weer, maar alsnog hebben we het echt onwijs naar ons zin gehad!