Maandag 12 oktober stonden we vroeg op voor de zeven uur durende boottocht van Battambang naar Siem Reap. Op de folder van de bootmaatschappij zag de boot er geweldig uit. In het echt was het een oud, verragd ding. Maar goed, hij is blijven drijven, dat is het belangrijkste 😉 .

Het begin van de boottocht begon dus in Battambang en voer langs allemaal huizen. Alle kinderen aan de kant van de rivier zwaaiden vrolijk naar ons “bye bye! bye bye!”. Zo schattig.

Op een gegeven moment toen we wat verder bij Battambang vandaan waren, werd de rivier steeds smaller. Hij werd zelfs zo smal dat alle takken naar binnen sloegen. Bukken voor je leven, anders kreeg je een tak in je gezicht! Gelukkig is er niemand levensbedreigend gewond geraakt.

De lunch op de boot was ge-wel-díg. Een droog stokbrood en that’s it. Niets er op, geen drinken. 25 dollar betaald voor de boottocht, dus we hadden wel een fatsoenlijke lunch verwacht, maar helaas. Tip voor degenen die ook deze boottocht willen doen: neem zelf genoeg eten en drinken mee!

Toen na een aantal uur de eerste zonnestralen tevoorschijn kwamen, ging de halve boot het dak op. Heerlijk met het windje erbij, in het zonnetje, zwaaien naar de kinderen en genieten van het uitzicht. We hebben een hele tijd gezellig gekletst met een Nederlandse die al een aantal maanden aan het reizen was door Vietnam, Laos en Cambodja. Toen we in de haven aan kwamen, moesten we nog een heel stuk met de tuktuk om bij het centrum van Siem Reap te komen. We deelden een tuktuk met de Nederlandse, scheelt weer geld en is natuurlijk gezellig!

Nadat de Nederlandse meid was afgezet, vervolgende de tuktuk chauffeur z’n weg naar ons hotel. Op een gegeven moment was hij verdwaald. Aan meerdere mensen de weg gevraagd, maar niemand die het wist. Toen heeft Roger de man maar even uitgelegd hoe die bij ons hostel moest komen. Toch handig zo’n TomTom die je altijd bij je hebt 😉 .

Aangekomen in het hotel hebben we de spullen gedumpt en zijn we (wederom) gaan shoppen op de Oude Markt. We hebben wat leuke souvenirs en kleding gekocht en we hebben zelfs nog naar ringen gekeken. Helaas is het nog steeds niet gelukt om Roger een ring te laten kopen, ondanks het aandringen van Wendy en de verkoopster.

Daarna hebben we gegeten op de Night Market bij een hippe tent. Al het derde restaurant waar we hebben gegeten die een groot scherm heeft staan waarop National Geographic te zien is. Best leuk hoor, tijdens het eten kijken naar grappige dieren filmpjes, maar beetje apart is het wel.

Siem Reap heeft een straat vol met barretjes, restaurants en kraampjes, wat ze Pub Street noemen. Het lijkt heel erg op Khao San Road in Thailand, boordevol toeristen, live muziek (zelfs Gangnam style werd live gezongen), goedkope cocktails, pitchers bier, lekker eten. We hebben een hele tijd in een kroeg gezeten en ons verbaasd over de honderden Chinezen met hun selfiesticks. Niet normaal hoeveel foto’s en selfies die maken.. Frank, Annouk en Joram zijn er niets bij 😛 . We werden nog een paar keer op de foto gezet door dronken Chinezen en we kwamen tepelknijpende kinderen tegen (“I want milk! Please give me milk!”).

Bij de Red Piano bar hadden ze een Tomb Raider cocktail. Ze beweren daar dat deze verzonnen is door Angelina Jolie en zij daar ook regelmatig komt. Er was een actie dat wanneer je de tiende Tomb Raider cocktail van de avond besteld, je deze gratis krijgt. Drie keer raden bij wie dat was.. *Tringelingeling*. Komt een vrouw onze kant op lopen met een belletje: “Congratulations, you are the 10th!” Alle mensen in de bar klappen en juichen, hahaha.

We hebben het die avond veel te laat gemaakt en dus de volgende ochtend met een kater naar Angkor! Angkor is een gebied van 400 km2, waarin bijna 3000 tempels gebouwd zijn. Momenteel staan er 300 op de UNESCO lijst, omdat er nog veel onder de grond zitten.

Vroeger moesten de koningen hun kracht laten zien door middel van het bouwen van tempels. Elke tempel heeft ook dezelfde opbouw: een poort die naar de tempel leidt en een gracht om de tempel heen dat de oceaan symboliseert en ter bescherming dient.

We hadden voor de eerste dag een gids gehuurd, omdat we het toch wel leuk vonden om wat meer te weten te komen over de tempels. De gids stond om acht uur ‘s ochtends voor de deur en samen reden we naar de eerste tempel, de grootste, meest bekende van allemaal: Ankor Wat. Dit is zelfs de grootste tempel ter wereld! 300.000 arbeiders hebben er 37 jaar over gedaan om dit complex te bouwen. Het is een hindoeïstische tempel uit de 12e eeuw, gewijd aan de oppergod van de Hindoes: Visjnoe. Knap hoe ze in die tijd met zo’n precisie, zo’n mooie, grote tempel in elkaar hebben gezet. De gids heeft ons veel verteld over de verschillende bas-reliëfs. Erg leuk om zo het verhaal te horen achter die mooie tekeningen op de muur. Zo hebben we ook geleerd over Singha; een mythisch monster waarvan Roger dacht dat het een echt dier was, de schat 😉 .

De tempel heeft vijf torens, waarvan de middelste de hoogste is. Deze mag je als bezoeker beklimmen, maar ze laten maar maximaal 100 toeristen tegelijkertijd toe. Aangezien er gemiddeld 6.000 bezoekers per dag zijn (en toen wij er waren dit er ongeveer 10.000 waren), stond er een aardig lange rij. Hier bleek ook dat de kledingvoorschriften (geen ontblote schouders en een broek tot over de knie) er niet voor niets waren. De toeristen die zich hier niet aan hadden gehouden, werden geweigerd en mochten niet naar boven. Wij hadden ons er netjes aan gehouden, dus wij mochten gelukkig naar boven en dat is maar goed ook, want wauw.. wat een prachtigmooi uitzicht! Na ongeveer drie uur rond gelopen te hebben in Angkor Wat, gingen we naar de volgende tempel: Ta Prohm, ook wel de jungle tempel genoemd.

Ta Prohm is de op één na bekendste tempel van het gebied, omdat deze voor komt in de Angelina Jolie-film Tomb Raider. Het leuke aan deze tempel is, dat deze midden in de jungle staat en de bomen niet gekapt zijn. De tempel wordt als het ware opgeslokt door de natuur. Helaas is veel verwoest door de hindoes (Ta Prohm is een boeddhistische tempel) en werd er daarom veel gerenoveerd. Toch jammer als je op zo’n magische plek loopt en je ziet overal kranen en stellages. In deze tempel was het nóg drukker dan bij Angkor Wat. Op de plek die in de film voor komt was het zo druk dat je een uur in de rij moest staan om daar op de foto te gaan. Pff, dan maar geen foto.. We hadden echt geen zin om zo lang te wachten. Het was nog kneiterwarm ook, dus snel door naar de volgende tempel.

Uiteindelijk hebben we nog drie andere tempels bezocht en eindigden we de dag bij Phnom Bakheng, een tempelberg vanwaar je de zonsondergang goed kon bewonderen. Wij gingen er vroeg heen, rond half vier, omdat de gids zei dat het vanaf vier uur ontzettend druk wordt. Iedereen wilt een glimp opvangen van de mooie zonsondergang. Wij konden meteen doorlopen naar boven. Helaas was het erg bewolkt, begon het een beetje te regenen en was het uitzicht niet overweldigend (ook door de hoeveelheid wolken), dus hebben we niet gewacht op de zonsondergang. Toen we terug liepen stond er voor de ingang van de tempel een immens lange rij. Goede tip van de gids dus om wat eerder te gaan.

Helemaal kapot kwamen we om half zes weer in ons hotel aan. Wat een lange, warme dag. Je gaat van de ene naar de andere tempel met de tuktuk, maar de tempelcomplexen zelf zijn verboden voor tuktuks en daar moet je dus alles te voet doen. Een leuke eerste dag Angkor. Helaas was het wel erg toeristisch en druk (wij hadden ook de pech dat het een feestdag was en de Cambodjanen allemaal vrij waren). Een gids is aan te raden, dan weet je in ieder geval waar je loopt en wat de gedachte er achter is. Ook weet de gids alle rustige plekjes en snelste routes naar de volgende tempel.

Na heerlijk sushi gegeten te hebben (we konden het niet laten 😛 ) in een restaurant in Pub Street, gingen we op tijd naar bed. De volgende ochtend zou om vier uur de wekker gaan, zodat we de zonsopgang bij Angkor Wat konden zien!

De ochtend erna werden we wakker van de zon die in onze kamer scheen. Zon..? Maar dat betekent.. Jup, we hadden ons verslapen! Shit, nou ja, dan de dag erna maar vroeg op.

Voor deze dag hadden we weer een brommer gehuurd, omdat we naar wat tempels wilden die verder weg lagen (40 km van Angkor Wat). Als eerste gingen we naar de tempel Banteay Srei. Op internet werd deze aangeduid als mooiste tempel van Angkor en ook de gids zei dat hij deze tempel de mooiste vond. De brommer kraakte aan alle kanten en had zo’n vering dat het af en toe leek alsof je op een skippybal zat. De weg er naartoe was ontzettend mooi! Aanrader voor iedereen die naar Seam Riep gaat.

Banteay Srei is een kleine tempel, maar heel mooi. De bas-reliëfs zijn erg gedetailleerd en de tempel heeft een aparte, rozige kleur. En.. een groot voordeel: Het was super rustig! Wat een verschil met de tempels die we de dag ervoor bezocht hebben.

Op weg naar de volgende tempel kregen we ineens hevige regen. Toen we langs de kant van de weg stonden met een klein parapluutje, wenkte een aardige local ons dat we wel even bij hun mochten schuilen. Na een half uurtje was het weer droog (gelukkig duren de tropische regenbuien nooit zo lang) en gingen we weer verder. Dwars door de jungle, over een dirtroad weggetje. Geen mensen te bekennen, awesome!

We hadden besloten om aan het eind van de dag nog een keer naar Ta Prohm te gaan, de Tomb Raider/ jungle tempel. Kijken of het daar ook wat rustiger was, en ja hoor! Geen 100 wachtenden voor je bij elke mooie fotospot. Zelfs bij de Tomb Raider plek was het rustig! Heerlijk dit.

Na deze lange dag gingen we weer naar onze favoriete bar/ restaurant: Red Piano. Na lekker gegeten te hebben, was het tijd om naar Phare Ponleu Selpak te gaan. Phare Ponleu Selpak is een school in Battambang dat kinderen van arme gezinnen gratis opleid tot circusartiest, zanger(es), atleet, etc. Ze hebben nu 1200 studenten en 150 kids zijn professioneel artiest geworden. Een aantal van deze professionele artiesten treden dagelijks op in Battambang en Siem Reap. De school draait geheel op donaties, subsidies en entreegelden van de show. Erg goed initiatief en op TripAdvisor was iedereen er zo enthousiast over, dat we er wel heen móesten.

Het verhaal gaat over een jongen die gediscrimineerd wordt. Omdat alles in het Khmer is, hangen er schermen in de hoeken waarop de vertaling staat van wat ze zeggen, schlimm. De circusshow was echt geweldig! Wat een energie, wat een humor! Er is zelfs homoseksualiteit in verwerkt, best gewaagd in Cambodja volgens mij. Diabolo’s, atletiek, jongleren, dans (modern, breakdance), alles kwam er in voor. De jongens en meiden straalden ook zoveel plezier en vreugde uit, onwijs leuk om te zien. Mocht je ooit in Battambang of Siem Reap zijn; ga erheen! Het was één groot feest en iedereen liep dan ook met een big smile naar buiten.

De volgende ochtend lukte het ons zowaar wel om om half vijf op te staan! Met de tuktuk naar Angkor Wat, om samen met honderden andere mensen te genieten van de zonsopgang. Je staat daar met z’n allen naast elkaar, als sardientjes in een blik. Gelukkig hadden we een goede spot vooraan weten te bemachtigen. Ondanks de drukte, was het wel onwijs gaaf om mee te maken. We hebben er dan ook 1.5 uur gestaan en zijn 100 foto’s rijker 🙂 . Daarna terug naar het hotel, snel ontbijten en op naar het vliegveld om daar het vliegtuig naar Sihanoukville te pakken.

Siem Reap was in ieder geval geweldig! ‘s Avonds party hardy in de Pub Street, overdag cultuur snuiven door alle tempels te bezoeken. We zijn er maar drie dagen geweest, maar er zijn nog zooveel mooie tempels te bezoeken, we hadden er gemakkelijk een week kunnen vertoeven, maar ja, tijdgebrek he! Vanuit Sihanoukville stappen we dan ook meteen op de boot richting Koh Rong, hopelijk een paradijselijk mooi eiland waar we onze vakantie mooi gaan afsluiten!